علم رئولوژی

رئولوژی Rheology از واژه یونانی رئوس به معنای جریان اقتباس شده است. معادل فارسی آن روانه شناسی یا شارش شناسی است و علم بررسی جریان و تغییر شکل سیالات تحت اثر میدان تنش اعمال شده بر آنها می باشد. این علم به زیر مجموعه ای از محیط های پیوسته گفته می شود که به مطالعه جریان مواد در مایعات، جامدات نرم و جامدات در حالت موم سان می پردازد. یکی از شاخص ترین خواص رئولوژیکی سیالات ویسکوزیته می باشد که معیاری از مقاومت سیالات در مقابل جریان یا تغییر فرم آنها تحت تاثیر میدان تنش اعمال شده بر آنها می باشد. بسته به چگونگی تغییرات ویسکوزیته در مقابل تنش های اعمالی، سیالات به دو دسته نیوتنی و غیر نیوتنی تقسیم می شوند. سیالات نیوتنی سیالاتی هستند که ویسکوزیته آنها فقط تابع دما و فشار باشد. در مقابل سیالات غیر نیوتنی سیالاتی هستند که ویسکوزیته آنها علاوه بر دما و فشار تابعی از شدت میدان جریان اعمال شده می باشد. رئولوژی علم جریان و تغییر شکل جریان ها که بر هم کنش بین نیروها، تغییر شکل و زمان را توصیف می کند. رئولوژی برای تمام مواد از گازها تا مایعات کاربردی است.

علم رئولوژی حدود یک قرن سابقه دارد که برای اولین بار به علت نیاز به توصیف خواص سیالات مطرح شد. اگر ویسکوزیته مقاومت در برابر جریان و الاستیسیته ساختار و پایداری ابعاد ماده را معرفی کند، می توان گفت که رئولوژی در واقع رفتار ویسکوز و الاستیک سیستم ها را به صورت مجزا و در ارتباط با یکدیگر بررسی می کند. سیالت را می توان به سیالات نیوتنی، غیر نیوتنی وابسته به زمان و ویسکوالاستیک طبقه بندی کرد که جریان شناسی سیالات غیر نیوتنی و ویسکوالاستیک وظیفه علم رئولوژی است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

 
z35W7z4v9z8w